اثر هشت هفته تمرین مقاومتی - استقامتی هم زمان بر مقادیر سرمی nt-pro bnp و فریتین بیماران بتا تالاسمی ماژور

مقدمه: امروزه یکی مهم ترین مشکلات بیماران تالاسمی ماژور، اضافه بار آهن و هموسیدروز می باشد، که پیامد آن رسوب آهن در بافت میوکارد و وقوع کاردیومیوپاتی ناشی از هرماکروماتیز است. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی - استقامتی هم زمان بر مقادیر سرمی nt-pro bnp و فریتین، بیماران بتا تالاسمی ماژور بود. روش کار: بدین منظور 18 نفر از بیماران بتاتالاسمی ماژور مرکز بیماری های خاص ابوریحان شهرستان بندرعباس با دامنه سنی 5/3±64/22 سال به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به صورت داوطلبانه به دو گروه تمرینی (8n=) و کنترل (8n=) تقسیم شدند.آزمودنی های گروه تمرینی، به مدت 8 هفته در برنامه تمرینی مقاومتی - استقامتی هم زمان شرکت کردند. از گروه کنترل درخواست شد در مدت اجرای پژوهش از انجام هر گونه فعالیت ورزشی هدفمند خودداری کنند. پس از دو مرحله خونگیری در پیش آزمون و پس آزمون، شاخص nt-pro bnp و فریتین سنجیده شد. نویسنده مسئول: دکتر مرضیه نیک پرور مرکز تحقیقات قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان بندرعباس - ایران تلفن: 9171630209 98+ پست الکترونیکی: [email protected] نتایج: برای آنالیز داده ها، آنالیز واریانس اندازه گیری های مکرر استفاده شد. کلیه محاسبات آماری با استفاده از نرم افزار spss 19 انجام شد. آزمون ها کاهش مقادیر nt-pro bnp (پیکوگرم بر میلی لیتر) پس از 8 هفته تمرین مقاومتی - استقامتی هم زمان (05/0p<) و همچنین کاهش مقادیر فریتین پس از 8 هفته تمرین مقاومتی - استقامتی هم زمان نسبت به گروه کنترل را نشان دادند (01/0p<). نتیجه گیری: کاهش میزان سرمی nt-probnp و محدوده طبیعی آن در این پروتکل تمرینی می تواند پاسخ تنظیمی به فشار همودینامیکی قلب بیماران تحت شرایط ویژه تمرینی و بدون اهمیت پاتولوژیکی و بهبود عملکرد قلب در آن ها باشد. کاهش معنی دار میزان فریتین سرمی، بیانگر کاهش اثر سمیت آهن بوده و از آن می توان به عنوان عاملی مؤثر در تعویق وقوع کاردیومیو پاتی ناشی از آهن مازاد، نام برد.